Het leven is geen sprookje, dat weet iedereen. Maar soms verwachten we wel nog een prins op het witte paard, of zouden we stiekem graag een kabouter tegenkomen die ons drie wensen gunt. In ‘Er was eens… Jeron Dewulf’ toetst Jeron de harde realiteit aan het parallelle universum van de sprookjes. We gaan lachen met wolven, prinsessen en opgegeten grootmoeders en heel misschien eindigt de avond wel met ‘en ze leefden nog lang en gelukkig’.
Door zijn vrienden wordt hij omschreven als ‘sociaal, behulpzaam, een tikkeltje getikt’. Door de lokale ordediensten dan eerder als ‘jongeman van het zuiderse type, met tengere lichaamsbouw, mogelijk gewapend’. Gevaarlijk is hij echter alleen voor de lachspieren, want hij is gewapend met een scherpe tong en zin voor woordspelingen. Zet voor de zekerheid toch je mobieltje maar op trillen..
